تجمع های خیابانی با جامه دلواپسی ایلنا: با آغاز دولت یازدهم و پیشرفت‌های عرصه سیاست خارجی، مخالفان دولت جامه «دلواپسی» بر تن کردند. گروهی خود را بری از قانون دیدند و نه تنها برای بیان دغدغه‌های خود…
تجمع های خیابانی با جامه دلواپسی
ایلنا: با آغاز دولت یازدهم و پیشرفت‌های عرصه سیاست خارجی، مخالفان دولت جامه «دلواپسی» بر تن کردند. گروهی خود را بری از قانون دیدند و نه تنها برای بیان دغدغه‌های خود…
اخلالگران سخنرانی ها هنوز فعالند؛
تجمع های خیابانی با جامه دلواپسی
با آغاز دولت یازدهم و پیشرفت‌های عرصه سیاست خارجی، مخالفان دولت جامه «دلواپسی» بر تن کردند. گروهی خود را بری از قانون دیدند و نه تنها برای بیان دغدغه‌های خود نیازی به مجوزهای قانونی نمی‌دیدند،
با نام گذاری سال 94 با عنوان «سال دولت و ملت؛ همدلی و همزبانی» امیدها برای داشتن فضای سیاسی آرام در کشور بیش از سال‌های گذشته پررنگ تر شد؛ اتفاقاتی که در سال‌های اخیر نمونه آن را کم ندیدیم؛ از بر هم زدن سخنرانی‌ها و نشست‌ها گرفته٬ تا سکون فعالیتهای سیاسی و تجمع های خیابانی و وقوع اتفاقاتی که با هیچ شیوه رفتارهای دموکرات سر سازگاری نداشت.
به گزارش خبرنگار ایلنا، از آغاز دولت یازدهم و پیشرفت‌های عرصه سیاست خارجی، مخالفان دولت جامه «دلواپسی» بر تن کردند. گروهی خود را بری از قانون دیدند و نه تنها برای بیان دغدغه‌های خود نیازی به مجوزهای قانونی نمی‌دیدند، بلکه به خود حق می‌دادند که هرجا و هر زمانی که خونشان به جوش می‌آمد به هر طریقی که صلاح می‌دانستند؛ اعتراض خود را نشان دهند؛ عملکردی که نمونه اخیر آن در حواشی مراسم سالروز رحلت امام (ره) بود و هرچند با هوشیاری سخنران‌ها ناکام ماند؛ ولی از نگاه بسیاری از تحلیلگران و افراد حاضر در این مراسم سازمان یافته بود.
آیت‌الله محسن غرویان از اساتید حوزه علمیه و البته چهره‌ای اصولگرا که خود در این مراسم حضور داشت؛ در مصاحبه‌ای تاکید می‌کند که «حاشیه‌سازان مراسم سخنرانی رییس جمهور و سید حسن خمینی سازمان یافته بودند و از سوی افرادی با یونیفورم خاص هدایت می شدند.»
حجت الاسلام اکرمی نیز به ایلنا گفته بود که «اینگونه تحرکات سازمان یافته است وبدون شک مورد قبول رهبری هم نیست.»
به گزارش ایلنا نکته قابل توجه در این ارتباط؛ داشتن حاشیه امن برای این افراد است؛ حاشیه‌ای که از نگاه بسیاری کارشناسان در اثر عدم برخورد قانونی با افرادی که با لباس‌های مختلف سعی در برهم زدن آرامش سیاسی جامعه دارند، به وجود آمده است.
صادق زیباکلام بر این نکته تاکید دارد و با بیان این اعتقاد که این افراد همواره یک اقلیت متعصب بوده‌اند، می‌گوید: «باکمال تاسف مسئولان عالی نظام در طول همه این سال‌ها فقط در مواردی اندک اقدامات افراطیون را محکوم کرده‌اند و هیچگاه شاهد نبوده‌ایم مسئله گروه‌های خودسر مورد رسیدگی قرار گیرد و وضعیت آنها تعیین تکلیف شود٬ برای همین گروه‌های فشار تندرو که آکنده از تعصبات کور هستند، این تصور برایشان ایجاد شده که در موضع حق هستند. از سویی عدم برخورد با آنها٬ حاشیه امنی برای انجام اقدامات غیر قانونی این گروه فراهم کرده است.»
زاویه دیگر این نوع اتفاقات عملکرد صدا و سیما در دامن زدن به این نوع فعالیت‌هاست. نوع نگرش و خط و مشی که صدا و سیما در چند وقت اخیر در رابطه با دولت در پیش گرفته خود گواه این مدعاست. از پخش مستندها علیه اقدامات دولت گرفته٬ تا همزبانی با به اصطلاح دلواپسان. در این فضا آنچه اهمیت دارد این است جز در سایه آرمش در فضای سیاسی کشور نمی توان توقع داشت چرخ کشور به خوبی بچرخد .
